"มันสายเกินไป"
ปราศรัยโดยท่านอนุตราจารย์ชิงไห่
วันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2542 (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ)
มีชั้นเรียนอนุบาลที่ใหญ่ห้องหนึ่ง และคุณครูได้อนุญาตให้เด็กๆ ถามคำถาม เด็กๆ ได้ถามคำถามคนต่อคนต่อเนื่องกันไป มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนหนึ่งยกมือขึ้นเสมอๆ แต่เมื่อมาถึงคราวของเขาๆ กลับลดมือของเขาลง ดังนั้นคุณครูจึงได้ถามว่า
"เกิดอะไรขึ้น เธอกำลังรอคอยเวลานี้จนกระทั่งถึงคราวของเธอ แล้วทำไมเมื่อฉันขอให้เธอพูด เธอจึงเอามือลง" เด็กผู้ชายคนนั้นพูดว่า
"มันสายเกินไป มันได้เกิดขึ้นแล้ว ณ ตรงนี้ กางเกงของผมได้เปียกเรียบร้อยแล้ว"
