อาจารย์ผู้เมตตาช่วยยกระดับศิษย์ผู้ดื้อดึงให้สูงขึ้น
   
   

โดยเพื่อนประทับจิตเฉิน สิงคโปร์

   
  อาจารย์คอยดูแลฉันอยู่ตลอดเวลา ท่านปรากฏร่างมาเป็นกวนอิมโพธิสัตว์, อมิตาพุทธะ และศากยมนีพุทธเจ้าเพื่อสั่งสอนฉัน แต่ฉันไม่รู้ตัวเลย
   

ก่อนที่อาจารย์จะมาบรรยายในสิงคโปร์นั้น ขณะที่ฉันกำลังนั่งสมาธิ นิรมาณกายของท่านอาจารย์ก็ปรากฏขึ้นแล้วก็ยิ้มให้ฉันๆ ตกใจมาก  เพราะเท่าที่ฉันรู้เกี่ยวกับอาจารย์ในตอนนั้นก็คือชื่อ "ชิงไห่" ของท่านเท่านั้น  ไม่ได้รู้อะไรอย่างอื่นเลย ฉันพูดกับอาจารย์ว่า "สวัสดี! แต่ฉันไม่ได้เป็นลูกศิษย์ของท่านนะ !" ฉันเกรงว่าอาจารย์อาจจะมาหาคนผิด  แต่ท่านก็ไม่ได้กล่าวอะไรเพียงแต่ยิ้มเท่านั้น  ท่านยังมาปรากฏในความฝันของลูกชายคนโตของฉันอีกด้วย  แล้วในวันเดียวกันนั้นลูกชายของฉันก็ได้เห็นโปสเตอร์ประกาศเรื่องการบรรยายของอาจารย์ตามถนน  นับแต่นั้นมาเมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันนั่งสมาธิ  ฉันจะเห็นนิรมาณกายของอาจารย์เสมอ แสงของท่านสว่างมากซึ่งทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเบามากแล้วก็ลอยสูงขึ้นไปข้างบน

ตอนที่อาจารย์กำลังจะบรรยายที่หอประชุมสิงคโปร์ ฉันกำลังนั่งสมาธิอยู่ที่บ้านและอาจารย์ก็มาปรากฏให้ฉันเห็นในสมาธิ  ท่านพาฉันเข้าไปในถ้าแห่งหนึ่งซึ่งฉันเห็นกวนอิมโพธิสัตว์ซึ่งรูปร่างใหญ่โตมากอยู่ในชุดสีขาว ต่อมาอาจารย์ก็พาฉันขึ้นไปยังระดับที่สูงขึ้นเพื่อพบกับกวนอิมโพธิสัตว์อีกท่านหนึ่งซึ่งอยู่ในเสื้อผ้าอาภรณ์แบบในสวรรค์  อาจารย์กำลังสวมชุดแบบเดียวกันนั้นเช่นกันและนั่งอยู่ด้านหน้าของกวนอิมโพธิสัตว์ ทั้ง 2 ท่านเปล่งแสงสีทองออกมาซึ่งทำให้ฉันเต็มไปด้วยความสุขล้น  หลังจากนั้นอาจารย์ก็พาฉันไปท่องเที่ยวยังภูเขาหิมาลัย

ฉันไม่เคยไปฟังการบรรยายใดๆ มาก่อนที่ฉันจะไปฟังการบรรยายที่สิงคโปร์  ฉันเห็นเวทีบรรยายอยู่ท่ามกลางแสงสีทอง และอาจารย์ก็มองดูเหมือนกวนอิมโพธิสัตว์มาก คืนนั้นภาพเดียวกันนั้นก็ปรากฏขึ้นอีกหลายครั้ง ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้ถามคำถามอะไรเลยในคราวนั้น แต่ความสงสัยทุกอย่างที่มีในใจของฉันมานานก็ได้รับการไขออกมาให้เข้าใจในระหว่างการบรรยายนั้นเอง!

นับแต่นั้นมา อาจารย์ก็มาปรากฏในสมาธิของฉันบ่อยๆ ถ้าอาจารย์ไม่ได้มา กวนอิมโพธิสัตว์ก็จะมาพาฉันไปหาอาจารย์ อมิตาพุทธะและพระศากยุนีพุทธเจ้าก็ทำแบบเดียวกัน ฉันจำได้ว่าครั้งหนึ่งอมิตาภะพุทธเจ้าตรัสกับฉันว่า "เด็กน้อยเอ๋ย ในโลกนี้อาจารย์ของเธอก็คือท่านชิงไห่ และญาติที่ใกล้ชิดที่สุดของเธอก็คือท่านชิงไห่เช่นกัน"  ส่วนพระศากยมนีพุทธะ - พระพุทธเจ้าไม่ได้ตรัสอะไรแต่ท่านมักจะพาฉันไปหาอาจารย์บ่อยๆ

วันหนึ่งพระพุทธเจ้ามาหาฉันอีกและพาวิญญาณฉันขึ้นไป ฉันถามพระองค์ว่า "พระพุทธองค์ ท่านกำลังจะพาฉันไปไหน?" ท่านก็ตรัสว่า "ฉันกำลังพาเธอไปหาอาจารย์ชิงไห่" แล้วพุทธะและโพธิสัตว์มากมายก็ปรากฏขึ้น! ทั้งมัญชูศรีโพธิสัตว์ กวนอิมโพธิสัตว์ และอมิตาภพุทธะร่วมกันบอกกับฉันว่า "ไป!ๆ ตามอาจารย์ชิงไห่ไปและให้ท่านดูแลตัวเธอ จงจำไว้ว่าต้องปฏิบัติตามอาจารย์และขยันบำเพ็ญให้ดี"

ครั้งหนึ่งอมิตาภพุทธะพาฉันขึ้นไปบนระดับที่สูงขึ้นเพื่อไปพบกับอาจารย์ชิงไห่ อาจารย์กำลังนั่งอยู่ตรงกลางท่ามกลางพุทธะและโพธิสัตว์จำนวนมาก แล้วพระศากยมุนีพุทธเจ้าก็บอกฉันว่า "คุกเข่าลงทำความเคารพอาจารย์เร็วเข้า"  ตั้งแต่นั้นมาฉันก็เลิกเห็นพุทธะและโพธิสัตว์ทั้งหลาย  มีแต่อาจารย์ภายในเท่านั้นที่ปรากฏให้ฉันเห็นในสมาธิ

ชีวิตของฉันผ่อนคลายสบายใจมาตลอดฉันไม่ค่อยได้ออกไปข้างนอก  และฉันก็ชอบชีวิตที่เงียบๆ แบบนี้มาก  แต่แล้วจู่ๆ สามีของฉันก็ต้องเดินทางไปต่างประเทศเพื่อพยายามจะแก้ไขปัญหาทางการเงิน  และเขาก็มอบงานก่อสร้างทั้งหมดให้ฉันดูแลจัดการ   ดังนั้น ฉันจึงถูกบังคับให้ต้องนั่งอยู่ในตำแหน่งเจ้านาย  การจัดการปัญหาของสามีของฉันทั้งในด้านธุรกิจและการเงินนั้นเป็นบททดสอบที่หนักหนามากสำหรับฉัน  แต่ด้วยพรของอาจารย์ ฉันก็เอาชนะและจัดการกับมันได้อย่างถูกต้อง

วันหนึ่งจู่ๆ ฉันก็เห็นอาจารย์ภายในปรากฏขึ้นที่ตาปัญญาของฉันๆ จึงสวดอธิษฐานถึงอาจารย์ว่า  ถ้ามีอะไรไม่ดีกำลังจะเกิดขึ้นก็ขอให้ช่วยฉันแก้ไขมันได้ด้วยเถิด ตอนนั้นฉันสามารถรู้สึกได้ว่าพลังพรของอาจารย์แรงกล้ามากเป็นพิเศษ  หนึ่งชั่วโมงต่อมาเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งก็เข้ามาบอกฉันอย่างตกใจว่า "เกิดเรื่องใหญ่แล้ว! คนงานกำลังก่อการประท้วง กำหนดเส้นตายสำหรับงานของเราเหลืออยู่อีกไม่กี่วันเอง  ถ้าเราทำงานเสร็จไม่ทันเราจะโดนปรับอย่างหนักเลย!

ถ้าฉันยังคงเป็นฉันคนก่อน ฉันก็จะตกใจและสับสนวุ่นวายใจเท่าๆ กับเขาแน่นอน  แต่เนื่องจากพระพรของอาจารย์ทำให้ฉันรู้สึกมั่นคงราวกับขุนเขาลูกหนึ่ง  หลังจากที่ได้พูดคุยอะไรบางอย่างทางโทรศัพท์กันแล้ว ฉันก็สามารถคุยกับคนงานทั้งหลายได้สำเร็จ! เพื่อนร่วมงานต่างก็พูดกับฉันว่า "พวกเราโชคดีมากจริงๆ เวลาที่เราต้องการใครที่มีความสามารถพวกเขาก็จะปรากฏมาเองทันที  นอกจากนี้เรายังได้เจอกับคนดีๆ เสมอ  ในขณะที่เจ้านายคนก่อนของเราเคยเจอปัญหาไปทั่วทุกแห่ง"

ฉันรู้สึกขอบคุณอยู่ในใจสำหรับความช่วยเหลือของอาจารย์  เมื่อมองย้อนกลับไปดูในตอนนี้ฉันคิดไม่ออกเลยว่าฉันเอากำลังใจจากที่ไหนมาในตอนนั้น  ฉันไม่เคยมีประสบการณ์ในการจัดการกับเรื่องแบบนี้มาก่อนเลยสักนิด  จากการที่เป็นแม่บ้านธรรมดาๆ คนหนึ่ง ฉันจึงอยู่ห่างจากสังคมภายนอก  ดังนั้น อาจารย์จึงจัดการให้ฉันได้มีสมาคมกับผู้คน  จากการทำงานของฉันๆ ก็ได้ค่อยๆ สังเกตเห็นชีวิตในด้านต่างๆ ไปทีละนิด  และก็ได้ตระหนักว่าชีวิตเป็นสิ่งที่ไม่จีรังยั่งยืน  ยิ่งฉันได้พบปะคลุกคลีกับคนมากขึ้นความเชื่อมั่นของฉันในสัจธรรมก็ยิ่งมั่นคงขึ้น  ยิ่งฉันถูกบังคับให้ต้องพบกับสิ่งต่างๆ มากขึ้น ฉันก็ยิ่งอยากจะกลับบ้านไปบำเพ็ญมากขึ้น

ก่อนการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในชีวิตของฉันครั้งนี้ นิรมาณกายของอมิตาภพุทธะและอาจาจารย์ชิงไห่ก็ได้พาฉันขึ้นไปยังโลกที่สูงขึ้นมาแล้ว  เพื่อไปพบกับพุทธะโบราณท่านหนึ่ง พุทธะโบราณท่านนั้นแตะศรีษะของฉันแล้วก็พูดว่า "เด็กน้อยเอ๋ย ถึงเวลาที่เธอจะกลับบ้านแล้ว! กลับไปยังบ้านของธรรมวิถีกวนอิมและนับถือปฏิบัติตามอาจารย์ชิงไห่ ปล่อยให้ท่านดูแลตัวเธอ"  หลังจากที่มีประสบการณ์ในชีวิตมาหลายด้านและได้ติดต่อสื่อสารกับผู้คนมากมายแล้ว  ฉันก็พบว่าเราจะไปถึงความอมตะนิรันดรได้ก็ด้วยการบำเพ็ญเท่านั้น  ฉันรู้สึกปลอดภัยก็ต่อเมือฉันได้อยู่กับอาจารย์เท่านั้น

อาจารย์คนก่อนของฉันเคยบอกฉันว่า "อาจารย์ชิงไห่คือนักบุญที่เมตตากรุณาที่สุด  ฉันอาจจะคัดค้านเธอถ้าหากว่าเธอไปถือปฏิบัติตามอาจารย์คนอื่นๆ  แต่ฉันไม่กังวลเลยถ้าเธอจะไปปฏิบัติตามอาจารย์ชิงไห่!"

หลังจากประทับจิตแล้วฉันก็ได้เห็นพระศากยมุนีพุทธเจ้าอีกในสมาธิ  ฉันรู้สึกดีใจที่ได้พบท่านเพราะฉันคิดถึงท่านมาก  ท่านกำลังนั่งอยู่บนดอกบัวสีทองลอยเข้ามาหาฉันจากที่ไกลๆ พอฉันตั้งใจมองดูอีกที  ฉันก็พบว่าเป็นอาจารย์นั่นเอง! ที่เคยปรากฏร่างเป็นกวนอิมโพธิสัตว์, อมิตาพุทธะ และพระศากยมุนีพุทธเจ้า  เพื่อมาช่วยยกฉันให้สูงขึ้นแต่ว่าฉันไม่ได้รู้ตัวเลย