ในช่วงฌาน 4 วัน นานาชาติ ในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ธันวาคม 1997 (เดิมเป็นภาษาอังกฤษ)

สิ่งที่ท่านอาจารย์ได้กรุณามอบให้กับผมนั้นเกินกว่าที่จะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ ผมต้องการขอบคุณท่านด้วยความจริงใจอย่างยิ่ง ท่านได้ให้ประสบการณ์มากมายนับไม่ถ้วนแก่ผม  ซึ่งรวมไปถึงการปลุกผมทุกๆ คืนให้นั่งสมาธิ ผมมักจะจมอยู่ในสมาธิจนถึงรุ่งเช้าอยู่เสมอ ผมมีประสบการณ์อันน่าอัศจรรย์มากมายในระหว่างการนั่งสมาธิด้วย ยกตัวอย่าง ท่านอาจารย์ได้พาผมไปยังอาณาจักรของพระเจ้า 2 ครั้ง  ครั้งแรกนั้นอันตรายมากเมื่อผมคิดว่าร่างกายของผมกำลังจะเป็นผุยผง ท่านอาจารย์ก็รีบส่งผมไปยังสถานที่ๆ ปลอดภัยกว่าทันที  ในอีกโอกาสหนึ่งผมได้เห็นพระเยซูคริสต์ในคืนอาหารค่ำมื้อสุดท้ายของพระองค์  และครั้งที่ 2 ที่ผมได้เห็นท่านๆ กำลังบรรยายธรรมให้กับลูกศิษย์บนภูเขาสูง มุมของชุดของพระเยซูกำลังลอยละล่อง และริมฝีปากของท่านกำลังเคลื่อนไหว ผมจำถึงเรื่องที่ท่านอาจารย์ได้เคยพูดไว้ครั้งหนึ่งได้ทันทีว่าพระเยซูกำลังบรรยายธรรมให้กับผู้คนที่พัฒนาสุงกว่าในอีกภูมิภพหนึ่ง เรื่องนี้เป็นความจริงอย่างแท้จริง  ทุกครั้งที่ผมได้เห็นพระเยซูผมต้องการจะอยู่กับท่านเป็นอย่างมาก ดังนั้น ท่านจึงอนุญาตให้ผมมองดูท่านเป็นเวลานานมาก

ท่านอาจารย์ยังได้พาผมไปยังสวรรค์เพื่อดูดอกไม้ในสวนแห่งสวรรค์ซึ่งมีความสดงดงามและมีเสน่ห์  และมันเต้นเป็นจังหวะ มันช่างมหัศจรรย์เสียจริงๆ ผมมองดูดอกไม้ด้วยความสุขและมองดูอย่างเงียบๆ ในขณะเดียวกันผมก็ได้แสดงความเคารพต่อความเป็นอัจฉริยะของพระเจ้า

อีกครั้งหนึ่งผมถูกมาร (พลังทางลบ) พาไปยังหุบเขาลึกอาจจะไปชำระล้างกรรมเก่าๆ บางอย่างก็เป็นได้ แต่ผมไม่มีความรู้สึกกลัวเลยผมท่องชื่อท่านอาจารย์ และแล้วแสงสีเหลืองทองที่แรงกล้าก็พุ่งเข้ามาทันที และผมก็ได้กลับมาอย่างปลอดภัย ผมรู้สึกขอบคุณท่านอาจารย์ที่ช่วยผมได้ทันเวลาผมอยู่ในแสงเป็นเวลานาน  จากนั้นผมก็ได้เห็นแสงสีขาวเปลี่ยนเป็นเส้นด้ายสีเงินเหนือศีรษะของผม