แนะนำหนังสือ

ความยิ่งใหญ่ของความรักของมหาอาจารย์:

บทวิจารณ์เรื่อง นิทานของผู้วิเศษแห่งตะวันออก

โดยพี่ประทับจิตหญิงลินน์ เม็คกิ โอโฮโอ สหรัฐอเมริกา (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ

ด้วยประเพณีโบราณอันศักดิ์สิทธิ์ อินเดียก็ได้รับพระพร จากที่มหาอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่มากมายหลายศตวรรษ อาทิเช่น พระศากยมุนีพระพุทธเจ้า พระเยซูคริสต์ ท่านอนุตราจารย์ชิงไห่ ได้มาอยู่ที่นั่น  และวรรณกรรมของอินเดียก็เพียบพร้อมไปด้วยเรื่องราวทางจิตวิญญาณ  แรงสั่นสะเทือนที่มีระดับสูงของบรรดานักบุญเหล่านี้และนักบุญท่านอื่น ๆ นับไม่ถ้วน ช่วยให้ชาวอินเดียอดทนต่อความเชื่อทางศาสนาทั้งหลาย.

มรดกของอินเดียในเรื่องความเข้าใจในทางศาสนา ได้ถูกสะท้อนให้เห็นในนิทานของผู้วิเศษตะวันออก พิมพ์โดยสำนักพิมพ์ราฒาเซามิ ซัตซัง บีส์ ซึ่งเป็นหนังสือรวมชุดนิยายเปรียบเทียบต่าง ๆ ที่พรรณนาถึงการกระทำของบรรดามหาอาจารย์ต่าง ๆ ในอดีตของลูกศิษย์ของท่านเหล่านั้น  ฉากของนิทานมีตั้งแต่อียิปต์ไปจนถึงอินเดีย  และหนังสือได้บรรยายอาจารย์ผู้มีชื่อเสียงต่าง ๆ เช่น กเบียร์ ควบคู่ไปกับอาจารย์ “ผู้ไม่มีชื่อเสียง” ท่านอื่น ๆ มากมาย ซึ่งถูกเรียกแบบเป็นเพียงแค่ “นักบุญ”

แต่ละเรื่องในกวีนิพนธ์นี้ ทำให้เห็นภาพที่มีชีวิตของแง่มุมต่าง ๆ กันในความสัมพันธ์ระหว่างศิษย์กับอาจารย์  แต่ทุกเรื่องก็แสดงให้เห็นว่า ความก้าวหน้าทางจิตวิญญาณจะประสบผลสำเร็จได้ดีที่สุด เมื่อความรักและปัญญาอย่างแท้จริงของอาจารย์มาบรรจบกับศรัทธาและการอุทิศตนอย่างสมบูรณ์ของลูกศิษย์

ตัวอย่างของความจงรักภักดีของลูกศิษย์ เป็นเกราะป้องกันสูงสุดของเขาอย่างไร สามารถพบเห็นได้ในเรื่อง “ราคาของถ่านหินร้อน” ซึ่งผู้อุทิศตนทางจิตวิญญาณพบว่า ตัวของเขาถูกโสเภณียั่วยวนใจอย่างไม่รู้จักหยุด  วันหนึ่ง อาจารย์ของเขาได้สั่งให้เขาไปหาถ่านหินร้อนมา  แต่บุคคลที่เขาสามารถหาได้ว่ามีถ่านหินร้อน ก็คือโสเภณีเท่านั้น  เขาจึงไปหาหล่อน และขอให้หล่อนขายถ่านหินให้เขา  หล่อนตอบด้วยอาการเหน็บแนมว่า “ราคา” ของมันคือ ดวงตาของเขา  แล้วหล่อนก็มองดูด้วยความงุนงง  เมื่อลูกศิษย์ควักลูกตาข้างหนึ่งออกมาทันที แล้ววางลงต่อหน้าหล่อน

ความรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง ในสิ่งที่หล่อนได้กระทำลงไป  เมื่อหล่อนได้กระทำลงไป หญิงโสเภณีจึงให้ถ่านหินแก่ลูกศิษย์คนนั้น  เขาก็กลับไปหาอาจารย์ของเขาพร้อมกับถ่านหินและผ้าปิดแผลที่ดวงตา  เมื่ออาจารย์เห็นผ้าปิดแผล ท่านก็ถามถึงเรื่องนั้น และบอกให้เขาเอามันออก  ขณะที่ลูกศิษย์เอาผ้าปิดแผลออก ก็พบว่า ตาของเขาได้ถูกใส่กลับคืนไปเรียบร้อย!

มีเรื่องราวที่ให้แรงบันดาลใจทำนองเดียวกันนี้อีกมากมายในนิทานผู้วิเศษแห่งตะวันออก  และหลังจากได้อ่านมันแล้ว ฉันก็ถามตัวเองว่า ทำไมท่านอนุตราจารย์ชิงไห่จึงไม่พูดถึงมหัศจรรย์เช่นนั้นจากประสบการณ์ชีวิตของท่าน  แต่ในไม่ช้า ฉันก็ตระหนักว่า การที่ท่านอาจารย์ไม่อยากพูดถึงเรื่องราวเช่นนั้น ก็เนื่องมาจากความถ่อมตนอย่างลึกล้ำของท่าน  แม้ว่าท่านจะสอนว่า งานของอาจารย์ผู้มีชีวิตก็คือ การทำให้เราได้ติดต่อกับพระเจ้าอีกครั้งหนึ่ง  แต่ความไม่เต็มใจของท่านที่จะเปิดเผยความจริง ที่จำเป็นมากไปกว่า สิ่งที่ท่านเรียกว่า “พาหะนำกระแสไฟฟ้า” พลังของพระเจ้า ถือได้ว่า เป็นเครื่องหมายความยิ่งใหญ่ของท่าน (มีประสบการณ์ของสวรรค์บนโลก อัมสเตอร์ดัม เนเธอร์แลนด์ 9 พฤษภาคม 2542)

นับตั้งแต่ได้เข้าใจเรื่องนี้แล้ว ฉันก็เกือบหลั่งน้ำตาด้วยความตื้นตันใจกับเรื่องราวแต่ละเรื่องในผู้วิเศษแห่งตะวันออก เนื่องจากมันได้ย้ำเตือนฉันถึงการทำงานอันไร้ซึ่งตัวตนเพื่อมนุษยชาติของท่านอนุตราจารย์ชิงไห่  ในฐานะที่เป็นอาจารย์ผู้มีชีวิตผู้ยิ่งใหญ่ ท่านได้แปลความหมายของกฎและจักรวาล และประยุกต์ใช้มันอย่างไม่มีที่ติกับสภาพกรรมของแต่ละบุคคล  ท่านอาจารย์เป็นบุคคลผู้เดียวเท่านั้น ที่สามารถสื่อสารกับลูกศิษย์ทั้งในระดับภายในหรือภายนอกว่า จะอธิบายความคิด คำพูด หรือการกระทำของพวกเราอย่างไร  นอกจากนั้น ท่านก็เป็นบุคคลผู้เดียวเท่านั้น ที่สามารถแสดงให้เราทราบว่า จะก้าวหน้าทางจิตวิญญาณได้อย่างไร  และเมื่อเราล้ม ท่านก็อุ้มเราในอ้อมแขนของท่าน จนกระทั่งเราสามารถเดินได้อีกครั้งหนึ่ง  ขอให้เราทุกคนมีค่าคู่ควรกับของขวัญชิ้นนี้ต่อไปด้วยเถิด  ขอบคุณท่านอาจารย์.