อินเดีย คลื่นความเมตตาของท่านอาจารย์  รีบเร่งสู่ชายฝั่งตอนใต้ของอินเดีย โดยคณะทำงานบรรเทาทุกข์สิงค์โปร์  (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ)

ลูกศิษย์สำรวจนากัปปาตินัม หมู่บ้านชายฝั่งที่ได้รับความเสียหาย	บ้านที่ย่อยยับในนากัปปาตินัม	ลูกศิษย์สำรวจจุดของน้ำบริโภคของหมู่บ้านหลายหมู่บ้าน

ในวันที่ 26 ธันวาคม 2547 คลื่นสึนามิที่สร้างความเสียหายอันเป็นผลแผ่นดินไหวระดับ 9.0 มหาสมุทรอินเดียนอกชายฝั่งอินโดนีเซียได้สร้างความเสียหายให้กับชายฝั่งจำนวนมากของทวีปเอเชีย  โดยที่หนึ่งในบริเวณที่ได้รับผลกระทบที่หนักที่สุดคือจังหวัดทามิล นาดู ในภาคใต้ของอินเดีย

เพื่อนประทับจิตที่พูดภาษาทมิฬแนะนำท่านอาจารย์ให้กับชาวบ้าน

หลังจากประสบภัยสึนามิ ผู้ประสบภัยต้องการช่วยเหลือทางด้านวัตถุและการปลอบใจทางจิตวิญญาณ

คณะทำงานบรรเทาทุกข์จากศูนย์สิงค์โปร์ได้มาถึงเมืองเชนไน อินเดีย ในวันที่ 29 ธันวาคม  หลังจากรวบรวมข้อมูลเบื้องต้นของสถานการณ์แล้ว คณะทำงานก็ได้เดินทางเป็นระยะทาง 330 กิโลเมตรลงใต้สู่ชุมชนชาวประมงของนากัปปาตินัม ซึ่งได้รับผลกระทบรุนแรงจากคลื่นยักษ์สึนามิ  บ้านเรือนส่วนใหญ่ตามชายฝั่งได้รับความเสียหายโดยสิ้นเชิง และผู้ประสบภัยได้หลบภัยที่โรงเรียน และสถานที่สาธารณะอื่น ๆ เช่น วัด โบสถ์ และสุเหร่า  อาหารปรุงสุกได้ถูกแจกจ่ายไปยังสถานที่พักพิงเหล่านี้ โดยทั้งรัฐบาลและองค์กรเอกชน

ขณะที่สัมภาษณ์ชาวบ้านตามท้องถนน ด้วยความช่วยเหลือของพี่ชายที่พูดภาษาทมิฬคนเดียวเท่านั้นในขณะทำงาน ผู้ประทับจิตก็ได้ทราบว่า ครอบครัว 150 ครอบครัวซึ่งอาศัยอยู่ที่ค่ายบรรเทาทุกข์ ซึ่งอยู่ห่างไกลออกไป 25 กิโลเมตรขาดแคลนอาหารบริโภค  และหลังจากได้ไปเยี่ยมค่ายนี้แล้ว พี่ชายพี่สาวก็รีบเดินทางไปยังเมืองใกล้ๆ ทันทีเพื่อซื้อขนมปังและขนมอบ และแจกจ่ายอาหารให้กับผู้ประสบภัยจนดึก  วันรุ่งขึ้นขณะทำงานบรรเทาทุกข์ ได้ซื้อสิ่งของเครื่องใช้และอาหารเพิ่มเติมเพื่อแจกจ่ายให้กับผู้อาศัยที่ค่าย ซึ่งพวกเขาก็รู้สึกขอบคุณมาก ที่ได้รับสิ่งของต่าง ๆ

เนื่องจากพื้นที่ที่ได้รับความเสียหายจากคลื่นยักษ์สึนามิ คลอบคลุมพื้นที่ที่เป็นระยะทางยาวไกล ผู้ประทับจิตจึงตัดสินใจแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม  กลุ่มหนึ่งลงใต้ และอีกกลุ่มขึ้นเหนือ

 ในวันที่ 1 มกราคม 2548 กลุ่มบรรเทาทุกข์ภาคเหนือได้เยี่ยมสถานที่ประสบภัย ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองคาไรค์คัลออกไปทางทิศเหนือ 20 กิโลเมตร  ขณะที่กำลังสำรวจบริเวณตัวแทนของหมู่บ้านซึ่งมี 42 ครอบครัว ก็ได้ขอความช่วยเหลือจากผู้ประทับจิต  ดังนั้น ในคืนนั้น พวกเขาจึงรีบซื้ออาหารที่จำเป็นและสิ่งของเครื่องใช้ต่าง ๆ และแจกจ่ายให้กับชาวบ้านในวันรุ่งขึ้น  จากนั้น ในช่วง 2-3 วันถัดมา พวกเขาได้สำรวจหมู่บ้านรอบ ๆ เมืองคาไรค์คัล และได้ทำการจัดซื้อ และแจกอาหาร อุปกรณ์ทำอาหาร ของใช้อนามัยส่วนบุคคล เสื้อที่ใช้นอน และผ้าห่มให้กับชาวบ้านในหลายหมู่บ้าน  ผู้รับของรับสิ่งของด้วยความดีใจมาก และได้ขอบคุณท่านอาจารย์และผู้ช่วยของท่าน

ในระหว่างการแจกจ่ายสิ่งของให้กับหมู่บ้านห่างไกลหมู่บ้านหนึ่งรอบ ๆ เมืองคาไรล์คัล คณะทำงานบรรเทาทุกข์ได้พบกับที่ปรึกษาประจำตำบล และเจ้าหน้าที่รัฐบาลหลายคน ตำรวจ และทหาร ซึ่งประจำอยู่ที่นั่น เพื่อรักษากฎหมายและออกคำสั่ง และรวบรวมข้อมูลทางสถิติเกี่ยวกับสถานการณ์ในพื้นที่  บุคคลเหล่านี้ได้ให้การต้อนรับเกี่ยวกับการพยายามบรรเทาทุกข์ของคณะทำงาน และได้แสดงความขอบคุณความรักของท่านอาจารย์ ที่แสดงออกในลักษณะของการช่วยเหลือ

ผู้ประทับจิตยังได้แจกจ่ายอุปกรณ์การเขียนให้กับชาวบ้านของทั้ง 2 หมู่บ้านด้วย ซึ่งเด็ก ๆ ก็ดีใจอย่างมาก และขอบคุณท่านอาจารย์สำหรับของขวัญของท่าน  คณะทำงานบรรเทาทุกข์ได้ให้ความช่วยเหลือแก่ครอบครัวมุสลิมด้วย ซึ่งได้รับความเสียหายจากภัยพิบัติในเมืองท่าประวัติศาสตร์ทรานเกบาร์ 

ระหว่างนั้น กลุ่มบรรเทาทุกข์ภาคใต้ได้เดินทางประมาณ 300 กิโลเมตรไปยังตำบลคันนิยากุมาริทางตอนใต้สุดของรัฐทมิฬ นาดุ  ณ ที่นั้นหมู่บ้าน 15 แห่งได้รับความเสียหายจากคลื่นยักษ์สึนามิ  ในหมู่บ้านคาเดียพัฒนัม ครอบครัว 1,800 ครอบครัวขาดแคลนอาหาร โดยที่มีข้าวสารครอบครัวละ 5 กิโลกรัมเท่านั้น  หลังจากประเมินความต้องการของชาวบ้านแล้ว คณะทำงานได้จัดหาข้าวสาร 10 กิโลกรัม ดัล (ถั่ว) 5 กิโลกรัม มะเขือเทศ 1 กิโลกรัม มะเขือม่วง 1 กิโลกรัม ให้กับแต่ละครอบครัว

ในอีกหมู่บ้านหนึ่งคือหมู่บ้านเพอเรียวัยเลีย นักเรียนต้องการสิ่งของอย่างเช่น เครื่องเขียน อุปกรณ์สำหรับชุดนักเรียน ซึ่งผู้ประทับจิตได้รีบจัดซื้อให้ทันทีเพื่อแจกจ่าย

ในขณะที่ความต้องการขั้นพื้นฐานและน้ำบริโภคของผู้ประสบภัยในหมู่บ้านส่วนใหญ่ได้รับความดูแลจากองค์กรเอกชน แต่ความต้องการทางโภชนาการของเด็กทารกและเด็ก ๆ กลับถูกละเลย  ดังนั้นคณะทำงานจึงซื้อนมผง ขวดนม และเครื่องดื่มสุขภาพ เพื่อแจกจ่ายให้กับครอบครัวที่ต้องการสิ่งของเหล่านี้ ให้กับหมู่บ้านเพอเรียวัยเลีย ชานนาวิไล มานูคาริ และโคลาเชล

พระประจำตำบลในโบสถ์ท้องถิ่นแห่งหนึ่งได้พูดว่า สมาคมอนุตราจารย์ชิงไห่นานาชาติเป็นกลุ่มแรกที่ได้แจกจ่ายอาหารเหล่านี้ให้แก่เด็กๆ  ชาวบ้านต่างดีใจที่ได้รับของขวัญบรรเทาทุกข์พร้อม ๆ กับภาพอธิบายคำสอนของท่านอาจารย์ และขอบคุณมาก สำหรับความรักและความเอาใจใส่ของท่านอาจารย์

เด็กๆยืนเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบเพื่อรอรับของบริจาคบรรเทาทุกข์ต่างๆ	พระท้องถิ่นพูดคุยเรื่องของท่านอาจารย์และการบริจาคของท่านกับผู้ประสบภัยสึนามิ	พระและอาสาสมัครจากหมู่บ้าน ช่วยจัดสิ่งของต่าง ๆ สำหรับการแจกจ่าย