รายงานจากอินโดนีเซีย นำพลังพรของท่านอาจารย์ไปมอบให้ โดยกองทัพหน้าที่เต็มไปด้วยความรัก รายงานร่วมโดยหน่วยข่าวกรอง อินโดนีเซียกับฟอร์โมซา (ต้นฉบับเป็นภาษาอินโดนีเซีย จีน) |
เกิดแผ่นดินไหวครั้งประวัติศาสตร์ ความแรงระดับ 4 นำมาซึ่งภัยสึนามิที่ร้ายแรง ทำให้คนจำนวนหลายล้านคนไร้ที่อยู่อาศัยในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้กับแอฟริกาตะวันออก จำนวนผู้ตายและบาดเจ็บยังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เรื่องดังกล่าว เมืองอาเจะห์แห่งเกาะสุมาตรา เป็นด่านแรกที่โดนถล่ม ทั้งแผ่นดินไหวกับคลื่นยักษ์สึนามิ ผู้คนล้มตาย ทรัพย์สินเสียหาย สร้างความเสียหายอย่างหนัก สมาคมนานาชาติอนุตราจารย์ชิงไห่ นอกจากบริจาคสิ่งของกับอุปกรณ์การรักษาพยาบาลแล้ว ยังได้เข้าสู่ส่วนลึกของสถานที่เกิดเหตุ ทำงานเพื่อช่วยรักษาพยาบาล กับแจกจ่ายสิ่งของให้กับผู้ประสบภัยด้วยใจรัก
เพื่อนบำเพ็ญชาวเมดาน หลังจากเกิดเหตุแผ่นดินไหวกับคลื่นยักษ์สึนามิ วันรุ่งขึ้นได้ส่งสิ่งของไปเมืองอาเจะห์
บ่ายวันที่ 26 ธันวาคม เพื่อนบำเพ็ญชาวเมดานกับจาการ์ต้าทราบเรื่องจากข่าวว่า เมืองอาเจะห์ถูกคลื่นยักษ์สึนามิถล่มอย่างหนัก จึงลงมือสั่งซื้อน้ำแร่ชนิดขวด นมวัว ข้าวสาร ข้าวกล่อง ยารักษาโรค และเสื้อผ้าชนิดใหม่ ส่งไปที่เมืองโลคสซูมาวีในคืนวันที่ 27 เพื่อให้เพื่อนบำเพ็ญชาวเมดาน 2 คน กับญาติ กับคนขับรถในพื้นที่ รวม 3 คน ขับรถยนต์กับรถกระบะ บรรทุกสิ่งของทั้งหมดกับน้ำมันเบนซินจำนวนมาก จากเมืองโลคสซูมาวีไปยังเมืองอาเจะห์ ระหว่างทาง ได้แจกจ่ายสิ่งของให้กับผู้ประสบภัยตามต้องการ
คุณหมอฮาดิ ช่วยเพื่อนบำเพ็ญแจกจ่ายสิ่งของช่วยเหลือภัยพิบัติ
เมื่อไปถึงเมืองอาเจะห์ เป็นเวลา 4 ทุ่ม ขณะนั้นไม่มีไฟฟ้า ไม่มีแสงจันทร์ มองไม่เห็นนิ้วมือ ได้แต่อาศัยแสงไฟรถส่องสว่าง สถานที่รอบ ๆ เงียบสงัด อากาศมีแต่กลิ่นศพ เพื่อนบำเพ็ญขับรถวนรอบเมืองเป็นเวลาหลายชั่วโมง จึงพบครอบครัวนายแพทย์ฮาดิ คุณหมอฮาดิ บอกว่า หน่วยกู้ภัยของสมาคมนานาชาติ อนุตราจารย์ชิงไห่ เป็นหน่วยงานแรก ที่เขาเห็น หลังจากเกิดภัยพิบัติหน่วยกู้ภัยจึงได้ช่วยพาครอบครัวเขาออกจากสถานที่เกิดเหตุ คุณหมอฮาดิกับเพื่อน ต่อมาก็ได้เข้าร่วมทำงานช่วยเหลือ โดยช่วยแจกจ่ายสิ่งของ
เริ่มวันที่ 30 เพื่อนบำเพ็ญชาวจาการ์ต้า 5 คนนำยารักษาโรคจำนวนหนึ่งไปรวมตัวกันกับเพื่อนบำเพ็ญที่เมืองอาเจะห์ เป็นเวลาหลายวันที่เพื่อนบำเพ็ญเดินหาสถานที่พักผู้ประสบภัยทั่วเมืองอาเจะห์ เพื่อแจกข้าวสาร เส้นหมี่ขาว ของหวาน ช็อกโกเลต น้ำดื่ม ต่าง ๆ เป็นต้น ผู้ประสบภัยเมื่อเห็นเพื่อนบำเพ็ญส่งสิ่งของมาให้ ต่างก็ดีใจมาก เป็นครั้งแรกที่ได้รับความรักความเอาใจใส่จากบุคคลต่างแดน หลังจากที่พวกเราประสบกับภัยพิบัติครั้งใหญ่ ผู้ประสบภัยกับทหารในพื้นที่ต่างซาบซึ้งมาก และพากันมาช่วยงานแจกจ่ายสิ่งของ ตกกลางคืน เพื่อนบำเพ็ญพากันไปหาสถานที่พักผู้ประสบภัยอื่น ๆ เพื่อแจกจ่ายผ้าห่ม เสื้อผ้ากันหนาวให้กับผู้ประสบภัยต่อไป
จากการช่วยเหลือนำพาของสภากาชาดเมืองอาเจะห์ เพื่อนบำเพ็ญได้แจกจ่ายสิ่งของช่วยเหลือไปถึงมือผู้ประสบภัยได้อย่างราบรื่น เพื่อนบำเพ็ญกล่าวว่า เนื่องจากได้นำน้ำมันเบ็นซินกับอุปกรณ์พาหนะไปเอง จึงสามารถนำสิ่งของไปแจกจ่ายถึงมือผู้ประสบภัยได้เป็นรายแรก เมื่อเห็นภาพพนักงานกู้ภัยในพื้นที่ต้องเดินอยู่ในน้ำศพกับตะปู ขนศพด้วยมือเปล่า เพื่อนบำเพ็ญจึงรีบรายงานไปที่ศูนย์เมดาน ให้ซื้อสิ่งของที่จำเป็นเพิ่มขึ้น ประกอบด้วย ถุงมือป้องกันมือของพนักงานกู้ภัย ร้องเท้าฝน ผ้าปิดปาก ผ้าห่อศพต่าง ๆ เป็นต้น ซึ่งรวมน้ำหนัก 10 กว่าตัน เป็นสิ่งของที่ส่งมาเที่ยวที่ 2 หลังจากวันที่ 30 ได้ขนส่งมาติดต่อกันที่เมืองอาเจะห์ โดยศูนย์เมดาน
เพื่อนบำเพ็ญชาวจาการ์ต้าอีก 5 คน บินไปที่เมืองโลคสซูมาวีเมื่อวันที่ 1 มกราคม พวกเขาแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่งไปช่วยเพื่อนบำเพ็ญชาวจาการ์ต้า เพื่อทำงานช่วยเหลือ อีกกลุ่มไปรวมกับหน่วยงานชายฝั่งทะเลเหนือ เพื่อแจกจ่ายเสื้อผ้า ขนมปังกับยารักษาโรค ให้กับผู้ประสบภัย เริ่มจากเมืองโลคสซูมาวี และแจกผ้าปิดปาก ถุงมือให้กับทหารกับพนักงานจัดการศพ เนื่องจากถนนเต็มไปด้วยขี้โคลน เศษอิฐ เศษหิน ทำให้ขนส่งสิ่งของที่นำไปช่วยเหลือลำบากมาก แต่ความยุ่งยาก แต่ความยุ่งยากเหล่านี้ก็ไม่ได้ขัดขวางการทำงานที่ให้ความช่วยเหลือ โดยเฉพาะเพื่อนบำเพ็ญชาวฟอร์โมซา 10 คนที่เดินทางมาถึงสถานที่เกิดเหตุในเวลาต่อมา เพิ่มพลังชีวิตให้กับงานช่วยเหลือมากขึ้น
นำสิ่งของช่วยเหลือไปส่งที่ศูนย์ที่พักผู้อพยพ
เพื่อนบำเพ็ญชาวฟอร์โมซา ก็มีจิตใจที่ว่า “ผู้อื่นจมน้ำ ก็เหมือนตัวเองจมน้ำเช่นกัน” จัดเตรียมพร้อมไปยังสถานที่เกิดเหตุ อินโดนีเซีย เพื่อไปสมทบหน่วยงานช่วยเหลือด้านต่าง ๆ หลังจากเพื่อนบำเพ็ญ 10 คนเป็นกลุ่มแรกที่ไปถึงเมืองเมดาน เมื่อวันที่ 1 มกราคม 2548 เมื่อทราบว่า เมืองอาเจะห์ มีผู้ตายและบาดเจ็บมากมาย ขาดแคลนเจ้าหน้าที่รักษาพยาบาล ยารักษาโรค สิ่งของจำเป็นต่าง ๆ จึงรีบรายงานไปที่ฟอร์โมซา เพื่อเพิ่มเติมยารักษาโรคกับสิ่งของต่างๆแม้จะมีข่าวลือเกิดโรคระบาดขึ้นในพื้นที่ แต่เพื่อนบำเพ็ญก็ไม่หวาดหวั่น ยังคงไปรวมตัวกับเพื่อนบำเพ็ญชาวจาการ์ต้า ที่เมืองอาเจะห์ นำความรักและพระพรของท่านอาจารย์ไปให้กับผู้ประสบภัยในพื้นที่
เมื่อไปถึงจุดเกิดเหตุที่เมืองอาเจะห์ เพื่อนบำเพ็ญอัญเชิญภาพถ่ายท่านอาจารย์แขวนขึ้นมา และเปิดเทปสวดมนต์ของท่านอาจารย์ สิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้น ขณะที่ภาพถ่ายของท่านอาจารย์แขวนขึ้นมา ทุกคนต่างรู้สึกเย็นสบายขึ้น เดิมทีมีกลิ่นศพเหม็นคลุ้งไปหมด ก็หายไปหมด เหมือนกับมีม่านป้องกันปิดกั้นเพื่อนบำเพ็ญอยู่ข้างนอก จากนั้น เพื่อนบำเพ็ญแบ่งเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่งทำงานทำแผลให้กับผู้บาดเจ็บ อีกกลุ่มไปกับสภากาชาดในพื้นที่เพื่อไปแจกจ่ายสิ่งของ พร้อมเยี่ยมหน่วยงานปฐมพยาบาล เพื่อทราบความต้องการของผู้ประสบภัย กลุ่มงานที่แจกจ่ายสิ่งของนำเสื้อผ้า รองเท้าเตะ ขนมปัง น้ำแร่ ข้าวสาร บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ยาสีฟัน แปรงสีฟัน สบู่ ถั่วเขียว มุ้ง ชุดชั้นในกับผ้าอนามัยของสตรีต่างๆ เป็นต้น นำส่งไปที่สถานที่พักผู้ประสบภัยกับค่ายต่าง ๆ ที่อยู่ใกล้เมืองอาเจะห์
 |
 |
 |
จากการช่วยเหลือของหน่วยงานกาชาด อินโดนีเซีย เพื่อนบำเพ็ญชาวฟอร์โมซากับเพื่อนบำเพ็ญชาวอินโดนีเซียนำสิ่งของไปแจกจ่ายถึงมือผู้ประสบภัยได้อย่างราบรื่น |
||
ชาวฟอร์โมซากลุ่มที่ 2 จำนวน 15 คน เดินทางมาถึงเมืองเมดาน ในวันที่ 2 มกราคม เมื่อทราบสภาพเหตุการณ์เหตุแล้ว แยกทำงานออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่งไปตามค่ายต่าง ๆ เพื่อช่วยเหลือทำแผลงานปฐมพยาบาล อีกกลุ่มส่งยารักษาโรคกับสิ่งของที่ต้องการด่วนไปยังสถานที่ตามชายฝั่ง…ประกอบจากเมืองโลคสซูมาวี ถึงเมืองซิกลิ ที่มีสถานที่เกิดเหตุหลายแห่งตามชายฝั่งระยะทาง 140 กิโลเมตร และไปแจกจ่ายสิ่งของตามสถานที่อยู่ตามชายฝั่งที่อยู่ทางทิศตะวันตกของเมืองเมดาน แม้สถานที่แห่งนี้จะเป็นเขตที่ไม่ค่อยสงบ เต็มไปด้วยอันตรายตามจุดต่าง ๆ แต่เนื่องจากได้รับความช่วยเหลือจากสภากาชาดในพื้นที่กับการให้พรของท่านอาจารย์ เพื่อนบำเพ็ญจึงสามารถนำสิ่งของจำนวนมากส่งไปตามสถานที่พักกับค่ายต่าง ๆ ได้อย่างรวดเร็ว
ผู้ประสบภัยได้รับเสื้อผ้าใหม่แล้ว โบกมือให้กับเพื่อนบำเพ็ญอย่างดีใจ
หลังจากนั้น เพื่อนบำเพ็ญชาวฟอร์โมซา ได้รายงานเหตุการณ์กลับไป เพื่อเตรียมยารักษาพยาบาล เภสัชกรเพื่อนบำเพ็ญ นอกจากนี้ยังได้เตรียม ยาปฏิชีวนะ ยาฆ่าเชื้อ ห้ามเลือด ผ้าพ้นแผล ซึ่งเป็นยาป้องกันการติดเชื้อ วันที่ 4 มกราคม จากการช่วยเหลือของคณะกรรมการนานาชาติ กระทรวงต่างประเทศฟอร์โมซา ประกอบด้วย เพื่อนบำเพ็ญนายแพทย์ เพื่อนบำเพ็ญเภสัชกรต่าง ๆ จำนวน 10 คน บินไปที่เมืองเมดานได้อย่างราบรื่น บริษัทการบินจงหัว ส่งยารักษาโรคจำนวนดังกล่าวไปให้โดยไม่คิดค่าส่งด้วย
วันที่ 5 มกราคม เพื่อนบำเพ็ญชาวฟอร์โมซา จำนวน 10 คน จากการนำพาของเพื่อนบำเพ็ญที่กลับมาจากเมืองอาเจะห์ และการช่วยเหลือจากเครื่องบินทหารสิงคโปร์ บรรทุกยาที่ส่งมา กับยาแก้หวัด ยาฆ่าเชื้อ ที่เพื่อนบำเพ็ญชาวอินโดนีเซียสั่งซื้อมา รวมทั้งยารักษาโรคจำนวน 200 กิโลกรัม ที่ทางศูนย์ฮ่องกงส่งมา ไปถึงที่ศูนย์ประสานงานช่วยเหลือเอ็นจีโอ กับโรงพยาบาลกาชาดที่เมืองมิวลาโบห์ได้อย่างราบรื่น เนื่องจากเมืองมิวลาโบห์ ก็เป็นสถานที่เกิดเหตุที่ได้รับความเสียหนักเช่นกัน การคมนาคมกับการสื่อสารถูกตัดขาดทั้งหมด เจ้าหน้าที่กู้ภัยจะต้องโดยสารเครื่องบิน เฮลิคอปเตอร์ หรือเรือเล็กๆ จึงจะไปถึงที่ได้
T
เดิมที เมืองมิวลาโบห์ เป็นเมืองที่สวยงามมาก เนื่องจากไฟฟ้าดับ พอถึงกลางคืนก็กลายเป็นเมืองมืด เพื่อนบำเพ็ญกลุ่มช่วยเหลือ พอไปถึงเมืองนี้ พักอยู่ที่ค่ายของกาชาด เจ้าหน้าที่กาชาดได้ช่วยเหลือแนะนำงานช่วยเหลือให้กับเพื่อนบำเพ็ญ เมื่อเพื่อนบำเพ็ญทำงานเสร็จ ขณะเป็นห่วงว่า จะกลับไปที่เมืองเมดานได้อย่างไร จากการจัดการที่ดีเยี่ยมของท่านอาจารย์ ได้รับการช่วยเหลือจากเครื่องบินทหารของสิงคโปร์ ทุกคนจึงบินกลับเมืองเมดานอย่างปลอดภัย
 |
 |
||
ขณะเดินทางกลับ เพื่อนบำเพ็ญชาวฟอร์โมซา ได้พบกับข้าราชการกรมส่งเสริมการลงทุนสุมาตราเหนือ คุณหลิวจื้อเฉียง คุณหลิว นอกจากกล่าวขอบคุณสมาคมนานาชาติอนุตราจารย์ชิงไห่แล้ว ยังขอให้เพื่อนบำเพ็ญแสดงความขอบคุณแทนรัฐบาลอินโดนีเซียต่อรัฐบาลฟอร์โมซา กับหน่วยงานการกุศลต่าง ๆ ด้วย
สรุปงานการแจกจ่ายสิ่งของช่วยเหลือผู้ประสบภัยครั้งนี้ จากการร่วมมือของเพื่อนบำเพ็ญจากสถานที่ต่าง ๆ กับหน่วยงานกาชาดในพื้นที่ และหน่วยงานราชการหรือไม่ใช่ราชการที่ให้ความร่วมมือ การช่วยเหลือครั้งแรกก็ได้เสร็จสิ้นลงอย่างสมบูรณ์ ปัจจุบัน เพื่อนบำเพ็ญชาวอินโดนีเซียกับสภากาชาดในพื้นที่กำลังร่วมกันฟื้นฟูสถานที่ในสถานที่เกิดเหตุ ธรรมสารเราจะทำการรายงาน
|