แสงแห่งความเมตตาของท่านอาจารย์

ปลอบใจผู้พเนจร

รายงานโดยหน่วยข่าวกรองฮ่องกง  (ต้นฉบับเป็นภาษาจีน)

ปลายเดือนธันวาคม 2547 คืนที่ลมหนาวพัดกระหน่ำ เพื่อนบำเพ็ญชาวฮ่องกง รีบตระเตรียมถุงความรัก ประกอบด้วยเสื้อผ้า ขนมปัง แซนด์วิช หนังสือตัวอย่าง จำนวนหลาย 10 ถุง ไปที่สะพานลอย ถนนชินโจว กับสวนสาธารณะหยงซู่โถง นำความอบอุ่นไปมอบให้กับผู้พเนจรที่เขตเก่าทั้ง 2 แห่ง

เพื่อนบำเพ็ญจำนวนหนึ่งที่มาจากประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน ก็ได้เข้าร่วมงานในวันนั้นด้วย  เริ่มต้น พวกเราไปค้นหาผู้พเนจรที่สะพานลอย ถนนชินโจวก่อน  ภาพที่พบเห็นคือ กลุ่มคนชาวเวียตนามต่างกอดกันเพื่อความอบอุ่นท่ามกลางลมหนาว  หลังจากที่พวกเขาได้รับถุงความรักแล้ว ต่างซาบซึ้งมาก และชี้บอกสถานที่พักของผู้พเนจรอื่น ๆ ให้พวกเราทราบ  1 ในจำนวนนั้น เมื่อเห็นภาพอาจารย์จากหนังสือตัวอย่าง กล่าวว่า เคยไปฟังท่านอาจารย์แสดงธรรมที่ฟอร์โมซา  เพื่อนบำเพ็ญบอกว่า ท่านอาจารย์ก็เป็นคน เวียตนามเหมือนกัน  เธอดีใจมาก และได้บอกกับคนอื่น ๆ ว่า “อาจารย์ท่านมีลูกศิษย์มากมาย !”  หลังจากนั้น พวกเราไปที่สวนสาธารณะหยงซู่โถว เพื่อแจกจ่ายเสื้อหนาว และได้พบผู้พเนจรที่ใต้สะพานลอย และมอบความรักของท่านอาจารย์ให้กับพวกเขาด้วย

หลังจากนั้น 2 วัน อุณหภูมิลดลงอีก เพื่อนบำเพ็ญไปที่สะพานลอย ถนนชินโจว มอบผ้าพันคอกับเสื้อคลุมผ้าฝ้ายหนา  1 ในจำนวนนั้น เมื่อได้ฟังเพื่อนบำเพ็ญแนะนำคำสอนของท่านอาจารย์แล้ว กล่าวว่า “ท่านพูดแต่สัจธรรม เป็นธรรมวิถีที่บรรลุธรรม !”

ความรักกับแสงแห่งความเมตตาอันอ่อนโยนของท่านอาจารย์ ได้ส่องอยู่ในหมู่คนผู้พเนจรทั่วหน้า และส่องอยู่บนใบหน้าของเพื่อนบำเพ็ญด้วย !  เมื่อเห็นชีวิตที่ทุกข์ยากของผู้พเนจร เพื่อนบำเพ็ญยิ่งเห็นความโชคดีของตัวเองมากขึ้น และซาบซึ้งคุณ ที่ท่านอาจารย์ทั้งให้พรและอวยพร ทั้งทราบดีว่า จะต้องเห็นคุณค่าทุกสิ่งทุกอย่างที่มีอยู่ในเวลานี้ ขยันหมั่นเพียรในการบำเพ็ญ